Bu yaklaşım özellikle ilkokul düzeyinde kalmış; buna karşın üst sınıflarda tüm ders kitaplarının konu merkezli olması nedeniyle yavaş yavaş konu merkezli programlara dönüşüm olmuştur. Öğrenci merkezlidir. Öğretmen; danışman ve yol göstericidir. Programın öğelerinin düzenlenmesinde temel etken öğrenci ilgi ve ihtiyaçlarıdır. Öğrenci ihtiyaçlarına ve öğrenci yaşantılarına öğrenmede yer verilir. Bu yaklaşımda şu şekillerde görülebilir Þ
a)      Çocuk Merkezli Tasarımlar Þ Bu tasarımın savunucuları öğrencinin en iyi şekilde öğrenebilmesi için etkin duruma geçirilmesi gerektiğini öne sürmüşlerdir. Onlara göre öğrenme öğrencinin yaşantısından ayrılmalıdır çünkü ikisi de birbiriyle bağlantılıdır. Öğrencinin ilgisi ve ihtiyaçları ön plandadır. TABA’nın “kişi yaşadığını öğrenir” görüşü, bu yaklaşımın ana düşüncesidir.
b)     Yaşantı Merkezli Tasarımlar Þ Bu tasarımda çocuk merkezli tasarım gibidir. Fakat bura da çocukların ihtiyaç ve ilgilerinin önceden tasarlanamayacağı fikri ön plandadır. Dolayısıyla eğitim programı çerçevesinin tüm çocuklara göre planlanamayacağı ileri sürülür. Bu nedenle eğitim programı tüm ihtiyaçları önceden belirtemez, bizzat öğretmen her öğrenciye uygun olanı, uygulama alanında vermelidir. Bu durum yaşantı merkezli tasarımda uygulamada sorunların çıkmasına neden olmuştur.
c)      Romantik (Radikal) Tasarımlar Þ Savunucuları okulun işlev ve iş görüsünün tamamen gözden geçirilip değiştirilmesinin gerektiğini ileri sürmüşlerdir. Bu tasarımlardan PESTOLLOZZİ “kişiler kendilerini en iyi kendi doğrularında bulabilir” demiştir. Kimi savunucuları daha da ileri giderek velilere; çocuklarını okula hiç göndermemelerini çünkü bizzat okulların öğrencinin gelişmesini engelleyici olduğunu ileri sürmüşlerdir.
d)     Hümanistlik Tasarımlar Þ Bu tasarımcılar hümanistik psikolojiyi ön planda tutmuşlardır. İnsan ilişkilerine önem vermişlerdir. Öğrencinin kendini gerçekleştirmesi için fırsatlar verilmesi gerektiğini savunurlar. Buna göre eğitimde her türlü karar bireye aittir. Ve eğitim öğrenci merkezli olmalıdır.
 
ÖRNEK─ 2004 KPSS Þ CARL ROGERS’in temsilcileri olduğu hümanist görüşün öğrenmeye yansımasını ele alan yaklaşım aşağıdakilerden hangisidir ?
A)    Sorun merkezli yaklaşım,
B)    Gelişimsel model,
C)    İlerlemecilik modeli,
D)    Çekirdek merkezli yaklaşım,
E)    Öğrenen merkezli yaklaşım,        *
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir